1-من راز دریا را هنگام تامل بر روی شبنمی در یافتم.

2-کجا می توانم بیابم انسانی را که تحت فرمان عقلش باشد و نه در انقیاد عادات و تمناهایش؟

3-از دو موهبت بزرگ زندگی زیبایی و حقیقت اولی را در دلی پر مهر و دیگری را در دست کارگری یافتم.

4-یک نفر به یک وراج گفت حرفهای تو دل دردمند را تسکین می دهد و مداوا می کند.

او گفت:هیس ! و ادعا کرد که پزشک است.

5-چه سخت است زندگی کسی که عشق می طلبد و در عوض محبت در یافت می کند.

6-اگر می خواهی به خدا نزدیکتر شوی به مردم نزدیکتر شو.

7-دور نگه دارید مرا از کسی که می گوید:من شمعی هستم تا راه مردمان را روشن کنم.

اما نزدیکم کنید به آدمی که می کوشد در پرتو نور مردمان راه بپیماید.

8-بعضیها به اسفنج می مانند وقتی آنها را می چلانی چیزی پس نمی دهند مگر آنچه را که از تو مکیده اند.

9-می گویند سکوت ساکن رضایت است اما من به شما می گویم که انکار عصیان و شکوه ساکن سکوت اند.

10-کسی که تو را به خاطر گناه نکرده می بخشد در واقع خودش را برای جنایتی که خود مرتکب شده بخشیده است.

11-آه ای قلب من! اگر آدم نادان به تو گفت که روح مانند بدن از بین می رود پاسخ ده که گل از بین می رود اما دانه به جا می ماند این قانون الهی است.

12-زندگی بر هر دو گونه ما بوسه می زند:روز و بامدادان. اما به اعمال ما می خندد شب و سپیده دمان.

13-به زن گوش بسپار آنگاه که نگاهت می کند اما نه زمانی که با تو سخن می گوید.

14-دفتر حساب دیروزت را وارسی کن خواهی دید که هنوز به مردم و زندگی بدهکار هستی.

15-عشق آتشفشانی است که بر دهانه ی آن هرگز علف تردید نمی رو ید.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: